To spotkanie pomiędzy przygotowaną do tego osobą terapeuty, a pacjentem znajdującym się w jakimś szczególnym miejscu swojego życia. Naturalny proces zmian i rozwoju towarzyszący naszemu życiu powoduje, że nie zawsze jesteśmy w stanie poradzić sobie sami w nowych sytuacjach. Różnego typu konflikty wewnętrzne, trudności w relacji, dolegliwości, niepewność, lęk, bezradność mogą pojawić się, kiedy wkraczamy w nowy etap życia.

Spotkaniu temu towarzyszy atmosfera uważnego doświadczania, podczas którego możliwe jest wykraczanie poza siebie, eksperymentowanie z byciem kimś zupełnie innym, ale też odkrywanie swego wnętrza, wejście w głąb swoich uczuć i doznań, co poza terapią nie jest w pełni możliwe.

Psychoterapeuta jest osobą, która zdobyła wiedzę z zakresu psychologii. Posiada i rozumie informacje dotyczące teorii, które wyjaśniają ludzkie zachowanie i przyczyny trudności oraz dostarczają wskazówek i narzędzi, jak owe trudności przezwyciężać w praktyce.

Poza wiedzą z dziedziny psychologii psychoterapeuta musi również posiada kompetencje do prowadzenia psychoterapii określonej szkoły psychoterapeutycznej – to osoba, która przeszła praktyczne szkolenie dotyczące metod pracy co najmniej jednej ze szkół psychoterapeutycznych. Dysponuje więc konkretnymi narzędziami radzenia sobie z trudnościami, które napotykają jego klienci.

W większości szkoleń jednym z podstawowych warunków rozpoczęcia praktyki jest też psychoterapia własna przyszłego terapeuty. Doświadcza on na sobie mierzenia się z własnymi ograniczeniami. Przechodzi cały proces psychoterapii, są mu więc dobrze znane poszczególne etapy jak i możliwe trudności, które można napotkać na drodze pokonywania własnych ograniczeń, co pozwala mu lepiej rozumieć trudności i ograniczenia własnych pacjentów, jakich doświadczają oni w procesie psychoterapeutycznym.