Pewność siebie nie jest odrębną cechą – a wynika z zespołu innych cech charakteru, takich jak: rzetelność, ciekawość, prawdomówność, zaradność, siła woli, cierpliwość, wiara w siebie, itd. Itp. Te cechy z kolei kształtują się w nas w relacji z najważniejszymi dla nas osobami, tj. z rodzicami bądź opiekunami. 

Jeśli na przykład postępowanie opiekunów wobec dziecka nacechowane jest nadmiernym krytycyzmem, czepianiem się szczegółów i drobnostek, wymuszaniem posłuszeństwa i uległości, bardzo trudno takiemu dziecku będzie zbudować własną niezależność i tożsamość, a co za tym idzie – wiarę w siebie i siłę charakteru. Z drugiej zaś strony, jeśli rodzice są zbyt wyrozumiali (obojętni) wobec dziecka, nie poświęcając mu czasu, może ono mieć z kolei problem z wykształceniem takich cech charakteru, jak rzetelność czy cierpliwość. 

Mówiąc inaczej – to, czy jesteśmy pewni siebie, dzieje się jako efekt wykształcenia takich cech charakteru, które tę pewność w nas budują, a wykształceniu ww. cech może pomóc psychoterapia. Efektem będzie również zwiększona pewność siebie.